Choroby żył to schorzenia współcześnie bardziej nasilone ze względu na to iż coraz więcej czasu spędzamy w pozycji siedzącej lub stojącej. Z drugiej strony dokucza ciągły brak czasu i chęci na podjęcie aktywności fizycznej. To poważny problem medyczny, który wymaga większej uwagi i profilaktyki.
Groźna zakrzepica
Lekarze mają do czynienia z różnymi chorobami żył. Jednym z najgroźniejszych schorzeń jest zakrzepica żył. Choroba ta polega na tworzeniu się skrzepów krwi, które wędrując naczyniami krwionośnymi mogą dotrzeć do układu oddechowego i spowodować zator płucny. Zapaść w wyniku zakrzepu często kończy się zgonem, o ile pacjent nie otrzyma w porę fachowej pomocy.
Istnieją grupy ryzyka, obejmujące te osoby, które są w większym stopniu narażone na wystąpienie zatoru. Są to pacjenci cierpiący na wrodzone choroby na przykład nadmierną krzepliwość krwi, a także osoby trwale unieruchomione. Zakrzepica rozwija się także w wyniku zapalenia żył, które charakteryzuje się bólem oraz obrzękiem. Przyczyną zapalenia jest często uraz żyły, pojawienie się guzów zapalnych i rozrostowych. Objawem charakterystycznym schorzenia jest jednostronna opuchlizna i ból uciskowy, który nasila się przy przyjmowaniu pozycji siedzącej. W grupie ryzyka znajdują się również kobiety zażywające doustną antykoncepcję.
Zakrzepica rozwija się przez jakiś czas, ale najczęściej nie daje silnych objawów. Niektóre, takie jak obrzęk łydki, który wskazuje na rozwój choroby, bywa lekceważony, lub mylony z niegroźną kontuzją i urazem mechanicznym. Jednak wystąpienie zakrzepicy jest wskazaniem do leczenia szpitalnego w trybie pilnym. W takim wypadku należy jak najszybciej wykonać badanie USG, dzięki któremu lekarz stwierdzi ilość skrzepów i ich wielkość. Istniejące skrzepy są usuwane za pomocą metod mechanicznych, polegających na ich rozbiciu i odessaniu. Leczenie odbywa się za pomocą leków, których zadaniem jest zapobieganie tworzenia się nowych skrzepów. Konieczne jest również regularne pobieranie i badanie krwi osoby chorej, chociaż niektóre nowsze leki pozwalają uniknąć tej konieczności.
Przewlekła niewydolność żylna i zapalenie żył
Jednym z objawów przewlekłej niewydolności żylnej są żylaki czyli uwidocznione na nogach żyły, pojawiające się w skutek rozciągnięcia i osłabienia ścian naczyń krwionośnych. Do przewlekłej niewydolności żylnej zaliczamy zespół pozakrzepowy oraz pierwotną niewydolność zastawek żylnych.
Do osób znajdujących się w grupie ryzyka należą między innymi kobiety w wieku dojrzałym. Dodatkowym czynnikiem jest genetyczne osłabienie ścian naczyń krwionośnych i zastawek. Większe prawdopodobieństwo wystąpienia żylaków pojawia się u kobiet w ciąży, osób nadmiernie otyłych, prowadzących głównie siedzący lub stojący tryb życia. Jednak żylaki mogą występować również u osób szczupłych, ale za to cierpiących na znaczne nadciśnienie żylne, będące wynikiem między innymi wystąpienia zakrzepicy żył.
Objawami choroby żylnej są w pierwszej fazie ciężkość nóg, później stopniowo pojawianie się uwidocznionych cienkich naczyń krwionośnych tzw.pajączków. W późniejszych fazach pacjenci skarżą się na ból, widoczny obrzęk i gorączkę w miejscu chorobowo zmienionym. Ostatnią fazą jest wystąpienie widocznych żylaków, brązowych przebarwień, a także charakterystycznych owrzodzeń nóg.
Profilaktyka chorób żył
Aby uniknąć problemów z niewydolnością zaleca się unikania nadmiernego stania, siedzenia w ciągu dnia. Osobom, które spędzają długie godziny w jednej pozycji zaleca się robienie krótkich przerw na proste ćwiczenia fizyczne, a także częstsze podejmowanie aktywności fizycznej w czasie wolnym. W pracy powinny zadbać o odpowiednie stanowisko – powinno być zaopatrzone w fotele i krzesła z odpowiednim oparciem. Ważne jest również unikanie korzystania z gorących, długich kąpieli w wodzie, ograniczenie korzystania z solarium oraz nadmiernego opalania się.
Znaczenie terapii uciskowej (kompresjoterapii) w schorzeniach żył
Zarówno leczniczo jak i profilaktycznie zaleca się pacjentom cierpiącym na schorzenia takie jak zapalenia żył, przewlekłą niewydolność żył oraz zakrzepicę, zastosowanie ucisku, w czym pomocne są specjalne pończochy uciskowe. Terapia polega na zastosowaniu odpowiednio dobranego stopnia ucisku, w zależności od rozwoju choroby oraz indywidualnych potrzeb. Dobranie odpowiedniego stopnia ucisku odbywa się z pomocą wykwalifikowanego personelu medycznego. Ponieważ niewydolność żył jest spowodowana między innymi występowaniem zakrzepicy, zaleca się ich zastosowanie także u pacjentów ze stwierdzonymi skrzepami. Pończochy przeciwżylakowe są pomocne w leczeniu nadmiernego obrzęku nóg. Obrzęk jest bezpośrednim wskazaniem do zastosowania kompresjoterapii. W rezultacie zmniejsza się ryzyko wystąpienia owrzodzenia. Pończochy są również przydatne w przypadku, gdy pomimo podjętej profilaktyki choroba w dalszym stopniu postępuje. Pończochy są w stanie w znacznym stopniu spowolnić rozwój choroby, nie będą jednak w stanie całkowicie jej wyeliminować ponieważ kompresja niweluje objawy choroby żylnej i przynosi ulgę ale nie spowoduje „zniknięcia” żylaków. Czasem jedynym rozwiązaniem jest operacja.